2 ayda yaklaşık 15 tanesine girdikten sonra beynimi eriten, çürüten ve beni adeta bir walkera dönüştüren görüşmelerdir. "iiiişş" diye ortalıkta gezer oldum ona amenna da, son 4-5 yılda yaptığım en büyük salaklıklardan birine sebep oldular ona üzülüyorum.
dediğim gibi tam 2 aydır iş arayan yeni mezun, bir inşaat mühendisiyim. bugünkü ile beraber toplamda 15 tane iş görüşmesine girdim. artık umudumu kesmiştim, askere gideyim bari diye düşünürken bir buçuk ay önce başvurduğum bir yer aradı. gittik görüştük. toplamda 10 dakika süren bir görüşmeden sonra "tamam aralıkta başlayabilirsiniz" dedi bana şirketin sahibi. şok olmuştum. biz size dönerizler, şu siteye girin şu testi yapınlar, biz sizi arayacağızlardan hiç biri olmadan direkt işe girmiştim. bu arada iş vermeye niyeti olan adamla niyeti olmayan adam diye iki sınıf iş veren varmış bunu da öğrendim. cumartesi pazar tatil -ki inşaat mühendislerinin %90 böyle bir şeyi hayal bile edemez", araba, öğleden sonra 16:30 da biten bir mesai... cennet cennet.
güle oynaya eve döndüm. haber bekleyenlere haber verdim derken, okuldan çok sevdiğim bende çok emeği olan bir hocam aradı ve "mellon sana iş buldum oğlum pazartesi başlıyosun" dedi. nasıl yani? 2 aydır evde göt büyüten, 5 kilo alan bana aynı gün iki ayrı iş yerinde işe başlamam için fırsatlar sunulmuştu. vay amk dedim bir daha içimden.
bugün de işte bu ikinci firmaya gittim. aklımda her şeyi çok güzel kurdum. tecrübe var ya güya 14 tane iş görüşmesinden. yine 10 dakika falan süren bir mülakattan sonra bir "tamam haftaya gel başla" daha vardı elimde. ve o kritik soruya sıra geldi "ne kadar maaş beklentiniz var bizden?" en çok bu soruya hazırlıklıydım güya. pat diye söyleyecektim aklımdaki miktarı. miktar dediğim de yeni mezun adama ne verilmesi gerekirse onu istiyorum. atla deve değil yani. bir anda ağzımdan isteksizce, kontrolsüz olarak "bir maaş beklentim yok" çıktı. içimden "lan ne dedin lan mal. gerizekalı" diye kendime söverken şirket sahibi "böyle düşünmeniz çok güzel, zaman içinde mutlaka maaşınızda artış olacaktır." dedi ve çıktı gitti. arkasına bile bakmadı. masada göt gibi kaldım. ne kadar maaş alacağımı bilmeden işe kabul edilmiştim.
artık elimde hangisini reddedeceğimi bilmediğim 2 adet "pazartesi gel başla" teklifi ile bekliyorum. nasıl bir karar vereceğimi bilmiyorum ama yaptığım bu mallığı uzun süre unutmayacağım. umarım orta vadedeki bir gelecekti mallık kotamı doldurmuşumdur. kendimi düşürdüğüm pozisyona bak arkadaş.
ışık yılı sonra gelen edit: ikinci teklifi kabul edip 7 ay çalıştım. ilk tekliften de 300 tl daha fazla bir maaşım oldu. haftasonu tatilim de vardı. 2 gün hem de. ama ofis ortamıydı. ofis insanından, entrika çevirme çabalarından, yeni geleni ezme hallerinden, ayak kaydırma operasyonlarından, arkadan konuşmalarından kısaca ofise dair ne varsa nefret ettim. harita mühendisi olduğundan inşaat mühendislerinden haz etmeyen bir şefin altında çalışmak zulüm geldi açıkçası. haziran gibi işi bıraktım. bir hafta içinde umman'da saha işi buldum. şu an da halen umman'da saha mühendisiyim.
