Bir şeyin nereye varacağını bilmekten yoruldu. Keşke şaşkınlıklarım olsa, keşke "evet yanılmışım" diyebilsem. Yanılmıyorum, lanet olsun. En kötüsü de, nereye varacağını bildiğin bir şeyin üstüne üstüne gitmek ve sanki "ben demiştim, biliyordum" demeyi beklemek. Bunu dediğim zaman kalbime saplanan o zehirli şeyin acısıyla kıvranmanın tiryakisiyim ben.
