insani oturdugu yere sarki boyunca gomen sozlerdir:
bir sabah bos evinde usuyerek uyanacaksin
titrek kalbini eski mektuplara saracaksin
ben senle bir gunu bir omre kiyaslarken
sen benden bir haber baska kollarda uyuyormussun
olsun avuclarinda ben boynunda benim kokum
ben seni coktan unuttum
sen beni unutamayacaksin.
