her şeyimizi birbirimize anlatırdık, her zaman birbirimizin arkasını kollardık, okumak yükselmek hayalimizdi. sonra sen lisede bir çocuk buldun, okulu erken bitirip evlenmek için iki yıllık okula girdin, hiç haketmediğin okula girdin. kızarsan bana neden artık benimle konuşmuyorsun diye, bitip tükenmek bilmeyen evlilik aşkı sohbetlerin için. kendimi yanında 45 yaşında evde kalmış kadınlar gibi hissediyordum. keşke hiç böyle bir yolu seçmeseydin. ya da, keşke birbirimize uygun insanlar olsaydık arkadaşım...
