aç kalan çocuğunu doyurmak için etini satan annenin mecburiyeti gibidir kapitalist olmak. aslında düzen olarak herkes lanet etse de, kimse sevmese tarafını tutmasa da günümüz dünyası, tüm insanları ve insanlığı buna mecbur etmekte. komünistler yırtınmakta, liberaller ulema takılmakta, sosyalistler hariçten gazel okumakta ama bakın bakalım değişen ya da değişebilen ne var? kapitalizm gün be gün para egemen dünya da insanlığa empoze olmakta, alttan alttan, içten içten girmekte kanımıza.
bunu her ne kadar kimse kabul etmese, etmek istemese de bu böyledir. günümüz dünyasın da en büyük güç para olduğu için, para kazanma mücadelesindeki insanımız da kapital düzenin bir çarkı olmaya mahkum edilmiştir.
iki tane siyasi kitap okuyup, memleketi kurtarma sevdasına giren toy gençlik gibi ya da babasından aldığı üç kuruş parayı harcayıp, götü sıkıyı görmeden, yattığı yerden bozuk düzene isyan eden tatlısu anarşistleri gibi takılanlardan kimseye bir fayda yok sadece çatlak sesler işte.
bunları söylerken gerçekten bende çok üzülmekteyim ama çoğunluğun, dünya genelinin yapısı, globalitesi bu yönde. kanı hızlı akan, siyaset ilmi uzamanımız gençler şimdi bu konuya derin yorumlar getirecekler biliyorum ama. okul bitip hayatın gerçeklerine selamınaleyküm dediğiniz an, hiçbir şeyin düşündüğünüz gibi olmadığını göreceksiniz.
(bkz: kahrolsun kapitalizm)
