geçen biemdabılyuumla bi tanesinin önünde durdum. girişine yöneldim öğrenci gibi. cüzdanımdan kimliği çıkaracakmışcasına cebime soktum elimi. sonra bişey unutmuş gibi yapıp arabama döndüm ve bastım gittim.
fakirlerin göz bebekleri nasıl büyüdü, bi anda nasıl "ulan nasıl olur" a bağladılar şahit oldum.
yazık yaa.
