Tahir vardı. konuşamazdı hep heyecanlanırdı yüzü kıpkırmızı olurdu. herkesten korkardı. okulun serserileri hep onun yemeklerini alır kendilerinkini ona verirlerdi oda çıtını çıkartmazdı. 10 sene geçti hala öyleymiş heyecanlanıp konuşamıyormuş. ey gidi tahir..