lisede bi çocuk vardı. adı efe. kızlar hastaydı buna. esmer, karayağız bi delikanlıydı. şakalar espriler yapardı. arada şiirsel konuşurdu. inanolsun sınıftaki kızların çoğu tenefüslerde onun sırasında olurdu. o da mutluydu bundan. kızlar ona dertlerini anlatırdı falan. dönem ortasında antalyaya gitti. kızlar üzüntüden kahroldu. erkekler ise derin bir oh çekti.
