hatırla; ne olur, hatırla! kimden neden kaçtığını hatırla!.. kendimizden, yanı başımıza büyüyen boşluklardan kaçtığımız sürece gidecek bir yer yok aslında, anla!.. ve bu yüzden hiçbir şey ifade etmiyor bana, hiçbir şey ne olur, yıllardır beni benimle karşı karşıya getiren, beni benden kopartan insanların diliyle konuşma bu kadar, herkes gibi olma; klasik olma! sen farklısın, biliyorum bunu biliyorum; bunu sen de biliyorsun hem de benden daha çok! beni senden ayıran tek bir şey var oysa, tek bir şey; seni ümitsizce sevmem! senin gibi, tarafımdan ümitsizce sevilmen, bunun dışında öyle çok benziyoruz ki git, gidebildiğin; kaç, kaçabildiğin yere.
