yıllardır burun tıkanılığı sorunu çekiyordum, korkudan ameliyat masasına yatamıyordum, askerlik hizmetim sırasında askeri hastanede görevliydim, burada deviasyon ameliyatı olan hastaları yakından görme ve ameliyat öncesi ve sonrası durum hakkında bilgi alma fırsatım olmuştu, aldığım bilgiler doğrultusunda her gün biraz daha kendime güvenim gelmeye başlamış korkularım azalmıştı, sonunda ameliyat olmaya karar vermiştim, hemen kbb uzmanına gittim, zaten hastanenin askeri olduğum için ayrı bir ilgiyle ilgilendi burnumla ve ameliyat şart dedi, neyse ameliyat günümü verdi, ameliyattan 2 gün önce tüm testleri yaptırıp kbb polikliniğine yatış yaptım, herşey hoş güzel ameliyata 2 gün var, mavi pijamalarım ile rahat ve huzurluyum, derken ameliyat sabahı geldi, nasıl korkuyorum anlatamam doktorum elinde bir kaç kağıt parcası ile odadan içeri girip günaydın hazırmısın tarzından cümleler kurup beni rahatlatmaya çalışıyordu ve elindeki kağıtları imzalamamı istedi, bende okumadan bastım imzayı okusam ne olcakatı sanki ? ben şunu ve bunu kabul etmiyorummu diyecektim, hemşire hanım ameliyat elbisemi getirdi kilodun hariç ne varsa çıkar ve giy dedi, daha sonra ameliyathane önündeki pansuman odasına aldılar beni, önce koluma bir serum sonrada burun deliklerimin biraz açılması için küçük bir tampon pamuk koydular burnuma, itiraf etmeliyimki bu küçük pamuk parçası canımı çok yaktı ve içimden y...ğı yedin olum dedim kenki kendime, neyse seyde üzerinde ameliyathaneye doğru ilerliyorum, içersi çok soğuk yada ben korkudan titriyorum ama içerde bir muhabbet almış başını gidiyor, neyse masaya yatırdılar kıçımın altına bir lastik hala bilmiyorum neden koyulduğunu, dokor başladı anesteziye burnuma, alnıma, damağıma en az 12 13 tane iğne yaptı, iğneler bir miktar canımı yaktı ama sonuçta bu bir ameliyat ve buna katlanmak zorundayım dedim kendi kendime, iğneler etkisini gösterene kadar doktorla muhabbet ediyorum, odadaki hemşirede bize eşlik ediyor, birde başçavuş var ameliyathanede bilmem ne sorumlusu, derken ameliyat başladı ilk 1 - 2 dakika boğuluyor gibi hissettim kendimi sebebi ise ameiyat sırasında gırtlağıma kan ve kemik parçalarının düşmesi, doktor ağzına ne gelirse yut hiç bir zararı yok dedi, neyse yutkunuyorum sürekli, canım acımıyor ama sürekli bir korku, her an canım acıyacakmış hissi, bir an önce bitmesini istiyorum bu eziyetin, 30-35 dakika uğraştı doktor, vurdu, kırdı, törpüledi, sonra amaliyatın bitti dedi şimdi tampon takıcağız hazırmısın dedi o sırada bir kolumu hemşire diğer kolumu başçavuş tutmaya başladı, içimden ne oluyor amk ne yapıcaklar bana ? dememe fırsat kalmadan feryat içinde tamponları sokmaya başladı doktor, neyse gözlerden yaşlar akıyor, doktor - bitti tamam az kaldı falan tarzı cümleler kuruyor, neyse bitti tampon işi ohh diyorum doktor birden adam iki eli ile burnuma bastırmaya başlamazmı koca askeri hastane ameliyathanesi benim çığlarım ile inlemeye başlıyor, toplam 1,5 dakika bişey ama ameliyatın en zor yeri, neyse ameliyathaneden çıktım gözler yaşlı odama gittim, hemen koluma serum kıçıma ağrı kesici bir iğne, bu uygulama yaklaşık 4 gün devam etti, sabah akşam iğne ve serum, ilk gün fazla bişey yiyemiyorsunuz bebek bisküvisi ve süt en ideal beslenme tarzı, gece 1 - 2 defa ağız kurumasına kalkıp 1- 2 yudum meyve suyu içip yatıyorum tekrar, tamponların alınmasını bekliyorum 2. gün alınacak tamponlar ve nihayet o muhteşem gün geliyor hafif bir ağrı ve göz yaşı eşliğinde tamponlar alınıyor, burunda bir rahatlama var ama hala özlediğim o doya doya nefes alma olayı yok, doktor birden burnunda filmler var 2 gün sonra gel onlarıda alıcam diyor, neyse 2 gün daha geçiyor neşter yardımıyla filmlerin dikişlerini keserek filmleri burnumdan çıkarıyor ve inanılmaz bir an burnumun içinde rüzgarlar esiyor, bunca yıl nasıl eziyet etmişim diyor insan kendi kendine , aradan yaklaşık 2 ay geçiyor burunda hala kabuklanmalar falan ama sorun değil nefes almak çok güzel burundaki hassasiyette yavaş yavaş geçiyor, herşey çok güzel giderken 6. aydan sonra burun tekrar eski haline gelmeye başlıyor, şikayetler ve sıkıntılar aynı ameliyat öncesi duruma dönüyor, tekrar doktor yolu gözüktü, askerlikte bitti artık, umarım bir ameliyat daha gerekmez ama şunu biliyorum 6 aylık doya doya nefes alıp verme, ameliyat öncesi ve sonrası yaşadığım tüm sıkıntılara değdi.
edit : aradan 1.5 yıl geçti, ameliyat öncesine göre nefes almamda %50 oranında düzelme var.
