ne kadar olumsuzluk yaşarsan yaşa;
insanlara en az yansıtmalısın.
hatta elinden geliyorsa, hiç bilmemeliler.
sen öyle mutlu görünmelisin ki,
tahmin bile edemesinler.
güçlü olmalısın çocuk.
bir damla gözyaşına şahit olmamalı kimse.
ağlama demiyorum, ağla.
ama sen bile bilme ağladığını.
eğer gülemiyorsan, tepkisizliği takın.
güçlü olmalısın çocuk.
haksızlığa da uğrasan
en sevdiğini de yitirsen
hatta kimsesiz kalsan
cebinde beş kuruş paran da olmasa
sakat da olsan...
ne koşulda olursan ol, güçlü olmalısın.
sabit kalabilmelisin fırtınalarında dünyanın.
sen, kazanmak için varsın.
vazgeçmeyi düşünmek gibi bir lüksün de yok zaten.
beğenmiyorsan kuralları,
çekip gidemezsin evin kapısından çıkar gibi.
istemediklerini de gönderemezsin üstüne üstlük.
kabullenmen lazım.
herkesten farklı olduğunu düşünsen de sen,
herkesten biri olduğunu unutmayacaksın.
kimsenin seni anlamadığını düşünüyorsan eğer,
anlatmaya çalışmayacaksın.
bir de gururun üstün gelmeli.
gururunu kişiliğin belleyeceksin.
ne ayaklar altına alacaksın duygusal zayıflığına yenilip,
ne de inciltilmesine müsaade edeceksin.
güçlü olmalısın çocuk!
herkesten, her şeyden daha güçlü.
ölümüne seveceksin yurdunu mesela
yahut bir kızın kızıl saçlarını.
ama ölümü sen seçmeyeceksin.
cesaretin ağır basacak.
korkmayacaksın kimseden!
hiçbir olgu korkutmaya yetmeyecek seni!
en önemlisi de ne biliyor musun çocuk?
çok acılara şahit olacaksın.
çok acılar tadacaksın.
isyan sözcükleri günışığına çıkmak için
dilinin ucunda bekliyor olacaklar.
ama sen daima sabırlı olacaksın. olmalısın.
çünkü güçlüsün sen.
öyle olacaksın.
kimse bilmeyecek, çözemeyecek seni.
sen anlaşılmaz olacaksın bir monalisa gibi.
belki natürmort yanında halt etmiş kalacak.
çözülemeyeceksin.
birileri seni çok az da olsa anladığında,
kaybettiğin süsü verdiğin savaşını kazanmış olacaksın.
güçlü olacaksın çocuk,
yorulmayacaksın.
anlatmayacaksın.
her vurgunda daha da dik duracaksın.
güçlü olacaksın.
tüm kaybettiğim aşklarıma,
sen sahip çıkacaksın.
bazen sadece bir şiir unutulan tüm kuralları hatırlatmaya yetermiş.
