iddia ettiği vakit varlığının anlamını hiçe sayacak olan, yolunu kaybetmiş insan düşüncesidir.
din insanların neden varoldugunu ve evreni açıklayarak , akıllardaki tüm soruları cevaplar. yanlış yorumlama ve yanlış bakış açılarından dolayı insan kendince bu sorulara tatmin edici cevaplar bulamaz ve dine inanmamaya başlar. ayrıca bu iman konusu, zincir gibi bir şeydir. zincirin bi yerinde kopukluk varsa inancın sağlam olması düşünülemez. bu sebeple din hakkında, inanc, tanrı, kitap peygamber hakkında tüm bilgileri doğru biçimde öğrenmek ve kavramak çok önemlidir. bi yerde kişiye yanlış gelen bir şeyin dindeki cevabını bulunmazsa zincirde kopukluklar devam eder ve bi süre sonra istesense de inanç korunamaz. sonra da bu, dinin saçmalığına, hayatın anlamsızlığına yorulur yahut reankarnasyon gibi farklı düşüncelerde mana aranır. ya da kişi, yok olucaz, ölücez ne işimiz var bu hayatta diye arabeske bağlar soluğu doğal olarak intiharda alır. ya da nasılsa hayata bi kez geldik ve toprak olup gidicez deyip her istediğini yaparak hayatına devam eder. ama ne yaparsa yapsın tatminsizlik içinde boğulur gider ve yine de mutlu huzurlu olamaz. içinde hep bi isteksizlik hisseder.
söz konusu yazıya gelince; ben bi hakaret görmedim. adam sadece dinin saçmalık olduğunu dile getirmiş. çok fazla, alenen hakaret içeren bi sürü yazı var sözlüklerde. asıl onların yok edilmesi gerekirken atarlanmış bi insanın yazısı üzerinde bu kadar fazla durulması gereksiz olmuş. zaten bir şeyi de düzgün yaptığımız pek görülmemiştir ki. şimdi bunun üzerinden "nerde düşünce özgürlüğü" nidaları atanlar ortalığa doluşur ve kuru bi biçimde yine dine, inançlılara atarlanır. "siz zaten hep böylesiniz, irticacı şeriatçı şakirtsiniz fetocusunuz" denir. muhalefet olanlar bile adam gibi muhalefet etmiyor ki. buna tartışma demeye, fikrini beyan etme demeye bin şahit gerekir.
oysaki; bütün dünya buna inansa, bir inansa, hayat bayram olsa
insanlar el ele tutuşsa, birlik olsa , uzansak sonsuza.. öyle değil mi hocam?
