şehitlik yüce bir mertebedir, ancak uğruna şehitliğin gerçekten değeceği bir ideal varsa... eğer yaşadığınız ülkede 20 yaşındaki gençler yalap şalap bir eğitimden sonra yıllardır dağda kalıp adeta hayvanlaşmış it sürülerinin önüne yem olarak atılıyorsa, o gençlere maksimum 10 gün ağıt yakıldıktan sonra isimleri teker teker unutuluyorsa, ve ne hikmetse bu grubun üyeleri hep ''gariban'' diye tabir edilen ailelerden çıkıyorsa (bkz: birol elmas) ne dersiniz bu işe?
