fransız sinemasının ne denli kısır döngü içinde olduğunu oyuncuların sirkülasyonundan anlayabilirsiniz. bütün filmler beş oyuncu içinde dönüp gelen bir temele oturuyor. kurgu sıfır, diyaloglar vasat, görüntü cep telefonuyla çekilmiş gibi. danyel otöy de bu sirkülasyonun yakıtıdır.
ne bir yönetmen ne de bir film adı verebiliriz fransız sinemasından. ülke sinemalarıyla kıyaslarsak ancak doksan üçüncü sırada yer bulur kendisine.
