leyla ile mecnun, yada artık sadece mecnun için basit kalmış bir bölümdü 32.
aslında sedefle şirini olaylara dahil edelim bölümü olmuş. geçen haftaki mükemmel bölüme kıyasla çokda hafif kalmış.
komedi yönüne yüklenilmiş ama eksiklikler çok aşikar.
leyla ile mecnun absürt bir aşk hikayesiydi ama aşkın*yokluğuyla sadece absürt bir hikayeye dönmekte.
bilmiyorum yaa benim içimde tuhaf bir his bıraktı bu bölüm. ne tam olarak gülebildim nede hüzünlenebildim arafta kalmışlık gibiydi. yok yok buldum sadece leylasız gibiydi..
--spoiler--
mecnun: leyla, gözlerin o kadar yeşil ki, o gözlerinden bir kere öpsem dudaklarımda bi orman filizlenir..
--spoiler--