kemalettin tuğcu, ömer seyfettin gibi isimler ile büyümü$ler için pek bir anlam ifade etmese de, benim için, çocuksu edebiyatı yeti$kinlik düzeyine de zerketmeyi ba$armı$ ender insanlardan biridir behrengi.
tüm umutsuzluklara "atıl kurt!" diyebileceği bir hissiyat ile yakla$abilmesi için tanrı'nın kendisine ne kadar da yardımda bulunduğuna şüphe yok. cansız bedeninin kuru bir derede, o hep kendini benzettiği "eğri büğrü susam bitkisi" gibi bulunması ise yine tanrı'nın oyunu, $üphesiz.
gerek iran edebiyatı, gerekse dünya edebiyatının onu hatırlaması için ardında "kavun acısı bir yalnızlık" ile soslanmı$ yazık bir öykü bırakmı$ samed. (yaa samed, adını almasaydın keşke tanrı'nın.)
