secdeye vardığında sırtına çıkan çocuk kendiliğinden inene kadar secdeyi bitirmeyecek seviyede bir sevgidir.
geçenlerde bir belgesel izledim. afrikada bir ülke. burada 13 üne geldiğinde hala evlenememiş kızlara evde kalmış gözüyle bakılıyordu.
o zaman 7. yüzyıldaki koşulları düşündüm. bozkır imparatorluğu nu okuyanlar bilir. orta asya da öldürülen düşmanın kafa tasından kanının içildiği yüzyıl. astek lerin binlerce insanın kalbini ayin amaçlı canlı canlı yerinden söktüğü, kanın derya edildiği yüzyıl. avrupa da süçluların diri diri yakıldığı yüzyıl. arabistan da kız çocuklarının diri diri gömüldüğü...
düşünün ki günümüzde bile 9 yaşında kızla evlenmenin "olması gereken" karşılandığı toplumlar var. 7. yüzyıl da neden olmasın? üstelik "öyle" bir yüzyıl. hani yukarıda yazdığı gibi.
düşünüyor musunuz ki peygamber kadınlık vasfına ulaşmamış biriyle evlensin? kendisi dünyaya gönderilmesine vasıta olduğu şeriat kurallarına uymasın? üstelik bunun en kusursuz uygulayıcısı olmasına rağmen? islam çocukla evlenmeye izin veriyor mu?
hayır düşünmüyorsunuz. peygambere "çocukla evlendi" iftirasını atanlar bu olayı günümüz koşullarında ve bulunduğu mekan normlarında değerlendiriyorlar. çünkü işlerine geliyor. peygambere iftira atacak başka hiçbir açık bulamadıkları için en küçük tartışmada bu sözümona argümana sarılıyorlar.
ama tarih bilimi bunun müfterilerin iddia ettiği gibi olmadığını ispatlıyor. ve bu sonsuza kadar müspet kalacak.
