şairliği konusunda yorum yapmadığım ancak kişiliği, geçmişi, yaşadıkları vs. göz önüne alındığında mehmet akif ersoy'a vefat ettiğinde tören dahi yapmamış türkiye cumhuriyeti'nin -o zamanlar mehmet akif dindar olduğu için umursanmıyordu, tıpkı şimdi olduğu gibi- vatandaşlarının büyük bir kısmı neden nazım'a peygamberlik gömleği giydirir anlamak mümkün değil, 50 yıl önce tükürenler de aynıydı, şimdi övenler de, şairliğini övün, beğenin, anlatalım herkese ama kimsenin şairliğine baktığı yok, vatan şairiydi diyeceğim son insan, dünyanın en iyi şairi de olabilir -bana göre en iyisi değil- ama asla bu vatanın milli şairi değil, en azından benim değil..
nazım kaçtı canını kurtarmak isteyen büyük vatan şairi oldu
diğer herkes vatan haini
sakarya şiiri mi yazdı, çanakkale destanı mı, kurtuluş savaşına halkın inanmasını mı sağladı, ...
nazım kurtarılmış ülkeye çok güzel aşk şiiri yazar, çok güzel memleket hikayesi anlatır ama bu kadar, öncesi yok, sonrası yok, baudelaire de yapıyor onu benim için, pablo neruda da yapıyor, edgar allen poe da..
mehmet akif dindardır, bu yüzden öldüğünde devletten bir kişi bile katılmaz cenazesine, kim diyebilir arnavut kökenli akif vatanını benim kadar sevmemiştir, kim diyebilir?
hoş mehmet akif'i de bu ülkenin yetiştirdiği en önemli insanlardan biri olarak görenlerin yüzde kaçı okumuştur ayrı tartışma konusu ya neyse..
amacım kimsenin sevgisine saygısızlık etmek değil, ama birini yüceltirken kullanılan kavramlar zoruma gittiğinde kimseyi kırmadan itiraz etmek isterim, simgeler ölümsüzdür, nazım benim için ölü, selam ederim..
