herşeyin geçici olduğunu aklına kazıması gereken yazar. şu üç günlük dünyada herşeye rağmen mutlu olması gerektiğini unutmamalı. acısı herneyse illaki geçecek.
ben ilkokuldayken evladı ölen bir anneyi bir yıl sonra köye gittiğimde sohbet sırasında gülebilirken gördüğümde anlamıştım hiç bir acının kalıcı olmadığını. ama üzüldüm, pes ettiğim de oldu ki prozac bunun eseri şimdi herşeye rağmen mutlu ediyorum kendimi. pesedişin bir antidepresan olsun, vakitsiz ölüm değil. buna hakkın yok çünkü ahbap.
