cagimizda insanlarin basina gelen bir olaydir. hayata sanki bir vitrin camindaki cansiz manken gibi bakarsiniz. sokaktan gecer insanlar olaylar olur hic birseye karsi bir reaksiyon gostermek istemezsiniz. kendi dunyanizda buhranlar surup gider. her gecen gunun sizden bir sey eksiltigini pekala farkina varirsiniz. ictiginiz ickiler size tad vermez, eglenceler sizi eglendirmez. hayatinizi -mis gibi yaparak yasarsiniz. hic bir seyden tad almazsiniz. size hakim olan duygu ne tad var gecesinde gunduzunde ben neyleyim yeryuzunde halet-i ruhiyesidir. kendinizi odun gibi hisseder akmayan gözyaslarinizi icinize akıtırsınız. ruhen bir ucurumdan asagi dusen insan piskolojisi vardir ne kadar da bir dala tutunup dususu engellemek isteseniz bile cogunlukla tuttugunuz dallar elinizde kalir ve daha hızlı dusersiniz. fakat bazilari hayata olan yabancilasmasini sakacılıgı ile örter. gununu gun edermis gibi gösterir hep. ama her dogan gunden ve aynada gordugu yuzden nefret eder . sahnedeki br komedyen gibidr. kaba hatlari ile ozetledigim bu mevzuda ne yazik ki gunumuzde bir cok kisi bu halet-i ruhiyeden muzdariptir ve tedavisi imkansiz denecek kadar azdir .
