vizelerin yapıldığı bu dönemde iyice yükselen duygudur. ama emin olun zor olan hayatın kendisidir. kapı kapı dolaşıp iş aramak, uyanamayıp işe gitmeme lüksünün olmaması, ikinci öğretim saatlerinde çalışıp yine de geçinebilecek kadar para kazanmak, çocuklanıp onlara bakmak, hayat olarak özetlenebilecek bu şeylerin hepsi bir masanın başına oturup, tarihin görmüş görebileceği en zor derse çalışmaktan daha zordur.
ha bir de hatırlatma, kendinizi de paralasanız, öyle ya da böyle, "baba ben yüksek lisans da yapacağım.", "anne çok doktora yapasım geldi." deseniz de eninde sonunda bitecek okul ve hayat başlayacak.
