transporter tarzı bi aracın çarpmasıyla hayatımın en boktan yazında, yaşadığım boktan olaylara, yeni boktan olaylar zincirlemesi eklememe yardımcı olan oturgaçlı götürgeç.* ayağımı ve birkaç kaburga kemiğimi kırdım sandım. şükür ki olayı yaşarken ne kadar şanssız isem hiçbir sakatlık almadan atlatırken de o kadar şanslıydım. bizimkilere düştüğümü söyledim. araba çarptı desem zaten binmemi istemeyen tutumları ile demediklerini bırakmazlardı. değil ayağımı, parmağımı bile kımıldatamazken tuttum bi de yamulan lastiği düzelttim anlamasınlar diye. olay cumartesi günü oldu. pazar günü ise denize gidecektik. gittik ama denize girmem mümkün değil. sonuç olarak bütün gün güneşin altında mal mal oturdum. bitmedi. dahası var. pazartesi ise o halimle yeni bi iş başı aldım. istediğim bi iş olduğu için daha ilk günden gitmemezlik yapmak istemedim. işkence gibi bi hafta yaşadım. ama yine de başkadır bisiklet. yokuşu çıktıktan sonra oluşan başarma hissi. verdiği yorgunluk. evet, tamir ettirip tekrardan yollara düşeceğim.
