annem twitter'ı keşfetti sözlük. bol takipçim var, profili açık biriyim. twitter'a girdiği gibi nasıl oldu anlamadım bulmuş beni takibe almış. sözlük ben terbiyesiz bir insanım, kötü şeyler de yazıyorum zaman zaman. annemin ne işi var orda ya!
edit: şimdi telefon ettim, "anne hayırlı olsun twitter'a da girmişsin" dedim, "evet en sonunda onu da keşfettim arkadaşlar söylediler" dedi. "iyi hadi bakalım orası face'e benzemez ama sıkılırsın sen... girdiğin gibi de beni takip etmeye başlaman hoş tabii" dedim, "hihihi nasıl buldum ama seni" dedi; "ah bi bilsem" diye geçirdim içimden ama bişey demedim.
açık sözlülükle şunu söyledim kendisine "annecim, canım benim, alınmaca gücenmece yok. istediğin gibi takıl twitter'da. birilerini takip et, bişeyler yaz, sıkılırsan kullanma falan ama bilesin ki ben seni şimdi engelliyorum. benim orda ayrı bir dünyam var ve buna sen dahil olamazsın" dedim. "yaa tamam ben seni takip etmem engellemene gerek yok naparsan yap sen" sözlerini hiç kale almadan telefon konuşmasından sonra kendisini engelledim.
işin sikko tarafı sözlükçüm, şimdi kendimi suçlu ve kötü hissediyorum. miğdeme gerizekalı bi ağırlık çöktü. keşke o böyle aktiviteler yapmasa da bende anacığıma böyle davranışlarda bulunmak zorunda kalmayıp üzülmesem.
