aslında bunu itiraflar bölümüne yazmalıydım...
hayatımdaki en büyük itirafım bu...
acınacak haldeyim...
yalnızım...
bir sürü kilo verdim...
yüzüm gözüm çöktü...
bir gözümü kaybetmek üzereyim...
ilaçlar, içki, ve bazı şeyler daha...
4 gün hastanedeyim 3 gün sokakta...
ellerinizden kayıp gider ya bişey tutamazsınız...
öyle bişey işte..
tutamıyorum hiçbirşeyi ellerimde...
akıl hastası gibi, ruh hastası gibi dolanıyorum...
ölümüm de an meselesi artık...
bir an kalbim duracak...
bir an nefesim kesilecek...
bu hayattan kurtulacam deme lüksüm yok...
bu hayat benden kurtulacak...
geri dönüşümüm bile yok...
bir plastik, bir teneke kutu kadar haysiyetim yok...
bir köpek kadar değerim yok şu sokaklarda...
hayatımın en kötü günleri...
kendim seçtim...
hakettim çoktan...
