o değil de hala insanlıktan nasibini alamamış bazı yazarları gün ışığına çıkarmaya devam etmekte bu durum. hala boş, gereksiz ve tamamen yerinden oturup bir bok yapmayan, yapsa da zaten bir boka yaramayacak insanların götlerinden sallayarak yorum yapmalarına sebep olan durum aynı zamanda...
otelleri yağmalarlarmış, iki gün evimizde barındırsak ne olacağını izleyeymişiz... aldım ben evime 2 kişiyi. bir anne ve bir çocuğu, çünkü elimden o kadarı geldi. bir kaç aileye de kalması için yer ayarlamakta ön ayak oldum. hiç bir tarafı yağmalamadılar, hiç birimize zarar vermediler. aksine bizden biri olma çabasına giriştiler, mutfakta anneme yardım edip, hasta olan babama bakmak için seferber etti kadın kendisini. pazar sabahı uyandığımda onun hazırladığı kahvaltıyı hayatımda yemedim ben mesela... onun çocuğunu alıp bir köşede sessizce oturuşunu gördüğümde hiç üzülmediğim kadar üzüldüm. ailesinden geri kalanlarla konuşurken bize duyduğu minneti anlatışını duyduğumda hiç duygulanmadığım kadar duygulandım...
sözü fazla uzatmadan söylenebilecek tek şey; oradakiler insan. her biri yardıma muhtaç ve gösterilen yardıma sırt çevirmeyecek, o yardımları unutmayacak seviyede insanlar...
hani bir söz vardır; kişi kendisi gibi bilir herkesi. sen o durumda kalsaydın demek yağmacının, haysiyetsizin önde gideni olacakmışsın ki şimdi masum insanlar için bile aynı yakıştırmayı yapıyorsun. seninle aynı ülkede yaşadığım için utanıyorum. yazıklar olsun...
