sanırım tükenmişlik sendromu na kapıldım. insanlarla konuşmaya katlanamıyorum, konuşurken zaman geçmiyor sanki. insanların yanında kendim olamıyorum,en yakın arkadaşlarımda dahil. hep bitsede gitsek modundayım sözlük. evden çıkmak dahi istemiyorum. nolucak benim bu halim? nereye kadar böyle sürecek bilmiyorum. asosyal mi oluyorum yoksa?