Elime son kez aldım kağıt kalemi, Bu sana son mektubum...
evet bu sana yazdığım son mektuptur.çünkü artık ben yokum çok uzaklara gidiyorum kimsenin beni bulamayacağı yere.bu bir veda mektubudur.şimdi diyeceksin ''nereye gidiyosun sevdiğim'' diye ben sana cevap vermicem daha doğrusu veremicem.çünkü kelimeler boğazımda düğümleniyo.ama şunu bil ki seni hiç ama hiç unutmicam seni hatıralarımda anılarımda yaşatacamı bil yeter...hatırlarmısın seninle üsküdar sahilde dolaşırdık uzun uzun kız kulesini seyrederdik düşler kurardık sonra sağanak yağmura yakalanıp kaçıyoduk yağmurdan sonrasında sen hasta olmuştun tam 2 hafta yatağından kalkamamıştın bir sürü ilaç kullanmıştım ama dirençliydin.bir keresinde ada'ya geziye gitmiştik faytona binmiştik sen başını omzuma koyup beni hiç yalnız bırakma dedin ama ben şimdi sözümü tutamadım özür dilerim sevdiğim.sen benim mabedim özelim zaafımdın...ben şimdi kendi mabedimi yıkan birisiyim şuan ki durumumu anlatacak kelime bulamıyorum ama canım çok ama çok yanıyor...nedenler,sebepler,ihanetler...gitmeye mecburum ben sevdiğime sevgime ihanet eden birisiyim.bu mektubun yanında gözyaşlarımı ve sana olan sevgimi koyuyorum sevdiğim onlara iyi bak elveda...
