son zamanlarda sinemada izlediğim en iyi filmdi diyebilirim. görsel açıdan korktuğum gibi 300 gibi birşeyle karşılaşmadım. oyunculuklar genelde çok göze batmasa da bu tip bir film için gayet iyi ve mickey rourke faktörü de var elbette.
mitolojik ve fantastik bir filmde mantık aramayan ve bu tip unsurları filmin kendi özelinde değerlendiren biri olarak filmde bir gariplik görmedim. clash of the titans ile filan karşılaştıracak olursak görsellik ve izlenirliği çok yüksek bir filmle karşı karşıyayız, ezer geçer.
filmdeki karakterler ve varlıklar yunan mitolojisinde geçse de olaylar tamamen kurgu. yani film başladığında tanrılar titanları çoktan yer altına zincirlemişler. buradan sonrası biraz kurguya giriyor çünkü titanlar ile kapışmaya başlıyorlar. tanrılar sayıca az olsalar da zaten hephaistos, hera, aphrodite gibi tanrı ve tanrıçaların savaşamayacakları belli olduğundan hepsi savaşamıyor. titanları da onlara nazaran kalabalık yapmışlar ki arada güç farkı olduğu anlaşılsın.
--spoiler--
film troy gibi efsaneyi piç eden değil kendi efsanesini kurgulayan bir film.
sonuçta bu tip filmlerden hoşlananlar gitsin görsün derim. sinemada izlemenin fark yarattığı filmlerden. ama derseniz ki the fall gibi mi; hayır değil elbette.
