rıdvan dilmen tarafından, dün oynanan hırvatistan maçı sırasında dile getirilmiştir.
akıllara şu soruları getirir;
- istanbul, anadolu'nun diğer illerinden farklı bir seyirci karakterine mi sahiptir?
- hangi ilin seyircisi, protesto ettiği bir futbolcunun dönüp kendisiyle küfür düellosuna başlamasına tahammül edebilir?
- aynı istanbul seyircisi, almanya'ya 2-0 yenilen aynı milli takım futbolcularını neden bu şekilde protesto etmemiştir?
- futbolda yenmek gibi yenilmek de olağan bir durumdur. evet! ama milli takım forması taşıyan futbolcuların dün sahada sergiledikleri oyuna futbol adını verebilmek ne derece mümkündür?
aynı rıdvan dilmen'in şu sözleri bence çok daha dikkate değerdir;
" milli takım, duygularıyla oynama hastalığından kurtuldu derken görüyoruz ki bu kez de heyecanını kaybetmiş. "
