Bilimsel temellere dayalı standart bir Türk klavyesi geliştirilmesinin zorunluluğuna inanan ihsan Yener, bu konuda 1946'dan itibaren daktilo öğretmeni sıfatı ile sürdürdüğü çalışmalarının dikkate alınmasını ancak 1955'te başarabilmiş. 'Yabancı uzmanlarla da pekiştirilmiş ihtisas Komisyonu'nca oluşturulan 'On parmak yöntemi ile Türkçe için ideal Klávye'yi 20 Ekim 1955'te 'Bakanlıklararası Standardizasyon Komitesi'ne 'Standart Türk Klavyesi' olarak kabul ettirmiş.
Türkiye'deki tüm daktilo makinelerinin Millî Klavyeye dönüştürülmesi, 1963 yılında Gümrükler Kanunu'na eklenmesi ve 1974 yılında 'Türk Standartları Enstitüsü' tarafından 'Zorunlu Standart' olarak kabul edilmesiyle kesinleşmiş. 25 yıllık bir mücadelenin sonunda kendisine inananların da yardımları ile o günlerde 'Klavye inkılabı' olarak anılan bu standardizasyonu gerçekleştiren ihsan Sıtkı Yener , bu sebeple 'F Klavyenin Babası' olarak da anılıyor."
