otele dönmem gerektiğini söylüyordum kendi kendime. yakamdan tutup kendimi denize atsam bunun bana hiç bir faydası olmayacaktı. ucundan da olsa insanlık için iyi bir adım atmış olabilirdim sadece. yaşama arzusu insanın en çaresiz anlarında bile peşini bırakmayan bir komedidir. şöyle ki; gidecek bir yerim bile olmasa, o denize atlama cesaretinden yoksundum. yani kendimi tehdit ettiğim şey tamamen kendimi daha iyi hissetmek adına yapılmış küçük bir manevra. ölümler bu kadar sessiz olmamalı, en azından benim ölümüm.
