koy başını omzuma yine
aldırma söylenmeden kalsın
düşünülmedikler, bilinmedikler
bırak unutulsun geridekiler
özlensin ilerdekiler
bırak yansısın camdaki donuk ışık
usulca ışıldarken sabah
aydınlanırken uçup giden yeşillik
gel uyuyalım güneş görünürken
aşınca tepeyi göz kamaştırıcı ışık
bir ışık hızıyla gir beynime
yankılansın özlemin!
ama şimdi sanki sevdalı gibiyiz
sanki karanlıkta sezinledik aydınlığın başladığı yeri
sanki kuruttuk gündüzü geceyle
aydınlığın karanlığında görür gözlerimiz
"gündüz yarasalarıyız biz!"
