post kemalizm ile kemalizm farklı şeyler, bu paradoks ordan kaynaklanıyor. kemalizmin kendi halkı vardır, o halk zekidir, türk halkıdır, millidir ulustan ayrılmıştır. mesela iki gecede iki bin kürt öldürülürken, ege'de ya da istanbul'da tiyatro geceleri düzenlenir.
post kemalizmde bu ayrımcılık, bu elitistlik daha da beter bir hal almıştır. başından beri kabullenmeyen bir kesim hala kabullenilmemekte ancak eskiden kabullenen bir kesim * tekrardan aşağı olmakla yaftalanmakta. gerek dinci, gerek gerici yaftalarıyla.
neyse ne işte, kemalizmin her türlüsü ayrımcılıktır. kemalizmin her türlüsü faşizmdir, caniliktir.
