- seni görmeyi çok isterdim diyeceğim, ama bana dedin ki;
"beni görmek demek, mutlaka yüzümü görmek demek değildir. benim fikirlerimi, benim duygularımı anlıyorsanız ve hissediyorsanız bu yeterlidir."
- sen herşeyi yapmışsın, bize bir iş bırakmamışsın, karşılıksız mı kurdun bu memleketi, ben ne yapacağım şimdi? diye sorucam, ama bana dedin ki;
"birinci vazifen, türk istiklâlini, türk cumhuriyetini, ilelebet, muhafaza ve müdafaa etmektir."
- e ata'm, kimden, neyden koruyacağım ki ben?
"dahilî ve haricî bedhahların olacaktır."
- peki bir gün bu düşmanlarla karşılaşırsam ne yapmayalım?
"vazifeye atılmak için, içinde bulunacağın vaziyetin imkân ve şerâitini düşünmeyeceksin!"
- iyi de ata'm ben sıradan bir vatandaşım, bu memleketin ordusu var, hükümeti var, meclisi var, onlar?
"cebren ve hile ile aziz vatanın, bütün kaleleri zaptedilmiş, bütün tersanelerine girilmiş, bütün orduları dağıtılmış ve memleketin her köşesi bilfiil işgal edilmiş olabilir. bütün bu şerâitten daha elîm ve daha vahim olmak üzere, memleketin dahilinde, iktidara sahip olanlar gaflet ve dalâlet ve hattâ hıyanet içinde bulunabilirler. hattâ bu iktidar sahipleri şahsî menfaatlerini, müstevlilerin siyasi emelleriyle tevhit edebilirler."
- iyice kafamı karıştırdın be ata'm, hadi bütün bu söylediklerin gerçekleşti varsayalım, benim elimden ne gelir ki?
"ey türk istikbalinin evlâdı! işte, bu ahval ve şerâit içinde dahi, vazifen; türk istiklâl ve cumhuriyetini kurtarmaktır! muhtaç olduğun kudret, damarlarındaki asil kanda mevcuttur!"
- yok yok, ben seni anlayamayacağım ata'm. en iyisi mi, ben şimdi gidip facebook profilime senin fotoğrafını koyayım, yarın sabahta kalkarım, elime bayrağımı alıp bir meydana giderim saat 9'u 5 geçe.
sen de nur içince yat, yattığın yerde...
aman kemiklerin falan sızlamasın, cumhuriyeti emanet ettiğin gençlik görevde(!)
