doğru orantılı bir paradoks. her ikisi de söylenebilir bunun için, gündem hızlı diyebiliriz, biz unutkanız diyebiliriz... kişiye göre değişebilir bu durum ancak değişmeyen bir şey varsa o da bu paradoksun doğru orantılı olduğu. gündem hızla değiştikçe halk olarak önceki olayları unutabiliyoruz çok çabuk. biz unuttukça da yeni yapay gündemler ile karşı karşıya kalıyoruz. bu kaçınılmaz bir gerçek.
fakat benim dikkatini çekmek istediğim bir başka konu var bu mevzuyla ilgili. ülkemizin bulunduğu topraklar gereği olay eksik olmuyor. her geçen gün başka mevzularla karşılaşabiliyoruz. bunda dış mihrakların, coğrafi konumumuzun, doğanın ve daha bir sürü sebebin etkili olduğu da bir gerçek. ancak şöyle de bir şey var, insan yapısı... bizim gündemimiz genelde tek günlüktür. ama araplar neredeyse her saat farklı olayları "flaş haber" olarak halkına sunabilir, sunuyor da... ancak tam tersi bir duruma baktığımızda, abd geçen sene gündeme gelen ekonomik kriz ile boğuşmakta hala. hala haberlerinin çoğunda bu kriz en başta verilir, durum değerlendirmesi yapılır... sanırım bu durum gelişmiş ülkeler ile gelişmekte olan-gelişemeyen ülkelerin arasındaki bir başka farkı ortaya çıkartıyor.
gelişen ülkeler içlerinde bulundukları durumu atlatmadan başka bir konuya odaklanmıyor ve halkın da odaklanmasına izin vermiyor(sonuçta abd'de de trafik kazası oluyor ama bu gündeme gelmedikten sonra bir sıkıntı yok)... tam tersi gelişemeyen-gelişmekte olan ülkelerde karşımıza çıkan durum. sürekli baş döndürücü bir gündem ile insanların kafası karıştırılıyor ve halk tedirgin yaşamaya zorlanıyor. bunda da dış güçlerin etkisinin olduğunu anlamak için sanırım 5 yaşındaki bir çocuğun zeka kapasitesine sahip olmak yeterli oluyor... fakat insan yapısı da buna o kadar müsait ki... yani şaşırmıyoruz bu duruma, o kadar iyi aşılanmış ki bu durum bize, 2 saat içerisinde deprem olsa, terör ile savaş çıksa, askerimiz ıraK'a girse, onlarca askerimiz ölse, cumhuriyet törenleri yapılmasa hiç birimiz "ne oluyor mnıski nasıl bi ülke lan burası?" demiyor, şaşırmıyor bile... biraz sesini çıkartabilen bir halk olabilseydik, o zaman başımızdaki bir sorunu aşmadan diğerleriyle uğraşmak zorunda bırakılmazdık.
umarım en büyük gündemimiz "zam şampiyonu patates" tarzı olur ve artık ağlamayız milletçe...
