ansızın girdin hayatıma... "ben bi taş mı görüyorum" cümlesiyle kalbimin okyanusuna taşı bırakmışsın... bu taşın yarattığı dalgalar gönül kıyıma vurduğunda ise sana kapılmışım...
ilk elini tutma gayretimi hatırlıyorum... yüreğim yerinden çıkacakmış gibiydi, aklımdaki sorular olumsuz cevaplanacakmış gibiydi... ya elimi tutacaktın ya da "ne yapıyorsun sen?" sorusunu yüzüme tokat gibi vuracaktın... elimi tuttun... hep sorular sordun... "ne yapalım?", "nereye gidelim?", "bak şuraya mı gidelim, yoksa buraya mı?" benimse cevabım hazırdı hep... "sen bilirsin..." sinirlendin... "bana sen bilirsin deme!" dedin... ben seçtim ama "biz" gittik... çok güldük... kedilerin, köpeklerin miskinliğiyle dalga geçtik... bana sırnaşan kediyi kıskandın... aç kaldık, sonra karnımızı doyuracak yer bulduk... sen bana karşı durdun, ben rüzgara... "2 bira içince" seni toplayacağıma söz verdim... güldük, anlatık, hüzünlendik... "üşüdüm" dedik... "rakı içicem" dedin, rakı içtik... çalan müziği beğenmeyip kendi müziğimizi çaldık... "light rakı" kavramını hayatımıza soktuk... gözlerine baktım, kendimi gördüm... eve gitmek istemedik... sahilde oturduk... saatlerce oturduk... elimi hiç bırakmamacasına tutuyordun... mutluydum... mutluluğumu ne esen rüzgar, ne soğuk hava etkileyebilirdi... yorgunduk, uykusuzduk ama mutluyduk... ellerini tutarken eldivenlerimi takmadım aramıza bir şey girmesin diye... birlikte uyuduk... sen uyandın beni uykumda seyrettin, ben uyandım seni uykunda seyrettim...
gitme günü geldiğinde hüzün çöktü üzerime... bulmuşken birbirimizi tam da, ayrılık zor gelmişti... "gitme" deyişin hep kulaklarımda... hayatımda yapmam gerekenleri ertelememem için artık bir sebebim oldu... sen... gün batarken şehrinden uzaklaştım... gün doğarken şehrime geldim... ve ilk kez seninleyken, sensiz doğan ve sensiz batan güneş'e lanet ettim... ilk kez seninleyken, sensiz uykuma lanet ettim... uyandım evimi tanıyamadım... "nerdeyim ben" dedim... ruhum sende, bedenim evimdeydi ama sen yanımda değildin... ama biliyorum ki benimlesin, benimsin... "canım"sın... bunca fırtınalı bir hayatı geride bıraktıktan sonra attığın taşın yarattığı dalgayla dingin sularına yanaştığım için çok şanslıyım... sen benim şansımsın ama hep benim kaderim olarak kalacaksın...
