itiraf vakti o zaman... Bunu itiraf edip etmemek arasında çok kararsız kalmıştım. Hayatım boyunca. Sonunda cesaretimi toparladım.
Ben aşırı utangaç biriydim. Sevdiğim biri vardı bir de... internetten. *çok aşıktım öyle böyle değil. Aşkımdan iğne ipliğe dönmüştüm. Gel zaman git zaman muhabbet arttı. Ben de iyice kaptırdım... Daha hiç görmediğim birine delicesine aşık olmuştum. işin tuhaf tarafı bunu kendime de yakıştıramıyordum. Bazen kendimden nefret ediyordum. Bazen oturup sabaha kadar içip görmediğim birini düsünüyordum. Gelir gelmez pcye çöküp sonra muhabbete baslıyordum. Ee doğal olarak iyi bir öğrenci olan benin dersleri sürünmeye basladı. Üstüne de depresyona girdim. Melankoliden sonra depresyon biraz ağır kaçtı. Ben sonra tanıştığımız siteden fake hesap alıp * her seyi itiraf ettim. Sonra bana gelen mesaj ' ismin ne ?her seyi halledebiliriz konuşalım'dı. Bi de forum sitesi vardı o zamanlar onun. Oraya gir yazmıştı. Zaten ne cevap verdim ne forum sitesine girdim. * neyse.... Her sey normal seyrinde devam ederken birden veda etmeden ayrıldı gitti. Sildi msnden beni. Pek de umursamadım. Onun da zaten bana aşık olduğunu biliyordum * ben bu kızı 4 yılda unuttum aslında... Lakin bugünlerde sürekli rüyalarımda... Her gün hiç görmediğim bir insanı rüyamda görüyorum... Ondan sonra da kimseyi sevemedim. Zaten sevgilim de olmadı durum bu olunca. Özledim mi acaba ?
