onun için sabah uykusundan uyanıp televizyon başına geçmekti bizim için aşk. çocuktuk , küçüğüz aldırış etmezdik annemize , son ses açardık abimle arkadaşım eşşek şarkısı çıkınca televizyonun sesini. 3.dedemiz o bizim, annem kızardı ama sonra gelip gülümseyerek bitti mi dedenin programı derdi hep. şimdi 20 yaşında üniversite yurdunda şu satırları yazarken bile gözlerim doluyor .. rahmetle anıyoruz seni , büyük üstat. ve hep en sevdiğim küçük bir parağrafını paylaşıyım istedim , ezberimden hiç silinmemiştir..
kaç yıl oldu saymadım köyden göçeli
mevsimler geldi geçti görüşmeyeli
hiç haber göndermedin o günden beri
yoksa bana küstün mü unuttun mu beni
dün yine seni andım gözlerim doldu
o tatlı günlerimiz bir anı oldu
ayrılık geldi başa katlanmak gerek
seni çok çok özledim arkadaşım eşek.
