"tanrı olabilir de olmayabilir de" nin ötesindedir. agnostik değilim ancak inançlılardan yahut ateistlerden yer yer daha mantıklı bulduğumu söyleyebilirim. bilinç aslında sandığımız gibi über bir şey değildir bizlere düşünme ve yorumlama yeteneği getirir biz de bu sınırlı irademizle gördüklerimizi, hissettiklerimizi ve "şey"leri yorumlama yoluna gideriz hasılı çeşitli anlamlar yükleriz bildiklerimize ve bilmediklerimize. burada da agnostisizm'in insan bilincinin sınırlılığı nedeniyle her şeye "bilinmezci" bir tavır takınması aslında tutarlı bir düşünce biçimi olarak karşımıza çıkmaktadır. insan idrakı -görece- sınırlı olduğu için "varoluş (ya da yaradılış hangisini doğru buluyorsanız)" gibi kendi kavrama yeteneğinin çok üzerinde olan konularda kesin konuşamamaktadır ve bu kesinlikten kaçış da agnostisizm doğurmuştur. gün gelir de insan denilen canlı varoluşunu anlama ve kavrama yeteneğine erişirse o zaman agnostisizm yerini başka düşüncelere elbette bırakabilir bu da zihnimizin geçireceği evrim ile paralellik göstermektedir diye düşünüyorum. fakat şu durumda yani sınırlı idrak seviyesinde agnostisizm mantıksız değil bilakis yetersizliğin farkında olma durumunu iyi bir biçimde özetlemektedir.
