ilk seni gördüğüm an var ya önümde ki 5 yıl boyunca yaşayacağım sorunların nedeniymiş. o zamanlar adını bile bilmezdim. bir gün aynı yerde bulunmak gibi bir hata yaptım, o zaman da hata olduğunun farkındaydım ama ne çare. aşk mı yoksa takıntı mı çözememiştim. arkadaşlarımı aldattım, herşeyi mi paylaştığım arkadaşlarım var ya onları işte. sesini duymak bir yatıştırıcıydı ve ben o yatıştırıcı olmadan aylarımı geçirdim. yüz hatlarını unutmamak için fotoğraflarını ezberledim. hatta bazı geceler yalan söyledim kendime seni hiç tanımadım diye. arada bir arkadaşlarımı bahane ederek senin yüzünü görüyorum, içimde büyütüyorum seni keşke ikimizinde hiç tanımadığı bir şehirde karşılaşsaydık belki o zaman daha yakın olabilirdik. senden hoşlandığımı arkadaşlarım anlamasın diye yüzüne bile bakamadığım o anlar varya hayatın nasıl bir yer olduğunu ısrarla anlattı bana. ben bu kızı sevdiğimi neden söyleyemiyorum?
