Toplu katliamdır. Cennet vaadi ile insanları can almaya sevk eder. Bir canlıya zarar vermenin, din anlayışında yeri olmamasına rağmen, kurban bayramlarında, bu durum tam tersine döner. Evet fakir fukara et yesindir, ancak bu durumu din ile bağdaştırmak anlamsız bir gelenektir kabul edelim. Hz. ibrahim döneminden itibaren vuku bulan bu gelenek, Hz. ibrahim'in rüyasında oğlunu boğazladığını görmesi ile başlamıştır. Hz. ibrahim, durumu oğlu Hz. ismail'e anlatmış, Hz. ismail de bu duruma hazır olduğunu söylemiştir. Bunun üzerine, oğlunu kurban etmek için hazırlanan ibrahim'e, bir koç gönderilir ve oğlu yerine, bu koçu kurban edebileceği söylenir.
Bunun üzerine, tanrı' ya kurban etmek, gelenek haline gelir. Bu gün, bir adamın çıkıp, böyle bir durumdan bahsettiğini düşünelim. Bunu gelenek haline getirmeyi bir tarafa bırakalım. Adama, ruh hastası muamelesi yapılması kaçınılmazdır. Ancak, her ne hikmet ise, kitleler halinde, bu inanç sistemi benimsenmiş ve yüzyıllardır uygulanmaktadır.
Dini inançlar uğruna, cennet vaadi ile ya da insanın, kendi vicdanını rahatlatması adına, yapmakta olduğu şeyleri yapmaya devam ederken, neden hiç sorgulama gereği duymadığını da hesaba katmak gerekir.
Kimse boşuna atıp tutmasın "et yiyorsunuz da katliam olmuyor mu?" diye. ikisi tamamen farklı durumlardır. insanlar, kendi vicdanlarını rahatlatmak adına, tanrıya kurban ettikleri bu canlıları katletmektedir.
Hatta kurbanın akan kanını, küçücük çocukların alınına sürüp, ortalarda gezmesini tasvip etmektedir.
