hemen hemen hepimizin şu kısacık hayatında muzdarip olduğu , gereksiz yere karnına sancılar girmesine sebep olan enteresan bi durumdur vesikalık fotoğraf çektirmek . fotoğrafçının kişiye verdiğe başını yana eğ , omuzlarını dik tut , gülümse gibi klişe direktiflerden mi , yoksa kişinin kendi fotoğraflarını bir türlü beğenememesi yüzünden bir buçuk saat fotoğraf çektirmeye çalışmasından mı bilinmez hep bi gerginlik olur insanın üzerinde vesikalık fotoğraf çektirirken .
asıl sıkıntı ise fotoğrafın basılmasından sonra ortaya çıkar . Kişi istediği kadar güzel çıksın , her vesikalık fotoğraf içinde anlamsız bi komiklik , anlamsız bi güldürü ögesi ve komedi malzemesi olma niteliği taşır . işte bunun yegane sebebi vesikalık fotoğrafın özünde bi gereksizlik ( amaçsal olarak değil ) taşımasıdır . Bu yüzden insanlar başkalarının vesikalık fotoğraflarına bakarken istemsizde olsa gülerler , gülümserler . vesikalıktaki bu anlamsızlık , bu boşluk bizi gülmeye iter. Arkada koyu maviden açık maviye giden bir fon , önünde kişinin fotoğraf makinesine odaklanmış anlamsız bakışları , güzel gözükmesi içln uğraşılmış saçlar ve rotüşlenmiş bir yüz .
işte bu yüzden her vesikalık fotoğraf anlamsız bi komiklik taşır . Belki de bu komikliği anlamsızlığından kaynaklanır .
