erciş'te van depreminden 4 gün önce seminere katılan öğretmenlerin 'hayatlarının son on dakikasını yaşıyormuş gibi' yazdığı yazılardır. okudukça insanın içini ürpertir, gözlerini doldurur. bazı yazılar vardır ki devamını okumayı yürek kaldırmaz.
en çok iç parçalayanlardan biri de hayatta mektup yazacak kimsesi kalmamış bir öğretmenin yazdığı yazıdır.
'Sevgili babacığım ve değerli kardeşim, Ömrümün son on dakikasını yaşıyorum. Yeryüzünden yazacak kendime yakın kimseyi bulamadım. On dakika sonra yanınıza geliyorum. Sizi çok özledim. Elveda fani dünya hayatı, merhaba baki olan alem."
