cinsel taciz insani psikolojik olarak cok yipratir ama asil yipratan taciz olayinin ortaya cikmasindan sonra olan surectir.
basima gelen bir seyi anlatayim.
7. siniftayim daha ve okulun geri kalan kismina gore baya marjinalim (dusunun oyle bir okul ki kadin ogretmenleri anca siniflarda baslari acik geziyorlar, cumalari oglen tenefuslerinde okulun mescidinde namaz kiliniyor, okuldan sonra ogretmenler "muhabbet etmeye" davet ediyorlar falan filan) benim marjinalligim de erkeklerle arkadas olmam, onlarla tenefuste basketbol oynamam gibi seyler.
bir cocuk bir gun resim dersinde geliyor, atolyede yanimda oturuyor, o zamana kadar cok muhabbet yok. e tabi muhabbet basliyor, sonra istemedigim taraflara kayiyor ve ben resimle ilgilenmeye basliyorum, o sirada cocuk bacaklarima elliyor. e tabi ki hicbir sey yapamiyorum o anda, ama cocugun yuzune bakmiyorum. 3-4 kez daha oluyor, kah is egitimi dersinde, kah resimde, kah muzikte.. sonunda dayanamiyorum, sikayet ediyorum mudur yardimcisina. aglaya aglaya dilekce yaziyorum "X kisisi beni elle taciz etmistir" diye. Sonra bu olay okulda duyuluyor tabi. Cocuk nasil anlattiysa.. kendi dunya gorusume bir nebze yakin diye arkadas oldugumu dusundugum insanlar da dahil herkes "orospu", "disi kopek kuyruk sallamadan olmaz boyle seyler", "o yolluydu zaten" vb seyler diyorlar. en sonunda cocuk bizim okuldan atiliyor, ayni grubun baska bir okuluna gidiyor. cocuk okuldan atilinca bu soylentilerin dozlari daha da artiyor, hatta onun erkek olan arkadaslari tarafindan acikca hakaret edilmeye kadar variyor. en sonunda okuldan olmayan, gercek arkadaslarim sayesinde atlatiyorum bu olayi.. ama sonrasinda o baskinin hissettirdikleri hep kaliyor.
biliyor musunuz, bir ara ciddi ciddi dusundum "acaba ben yanlis bir sey mi yaptim? ya da halusinasyon mu gordum? gercekten oldu mu bunlar???" diye. ama bir tek son sorunun cevabi evetti tabi ki.
tacizin ardindan yasanilan surec olaydan etkilenme katsayinizi en cok etkiliyor ne yazik ki.
