uzaktan sevmenin tadı baskadır. cünkü o kişiyi cok da tanımazsınız, kafanızda olusturdugunuz kalıptır o, o kalıba şıp diye uyan bir tek o'dur. haberi bile olmadan huzur veren kimsedir size. bir şarkı vardır, mütemadiyen o'nu hatırlatan. içip içip arayıp onunla paylasmak istersiniz, yaparsınız da, o bilmez... hiç bilmez...
istanbulda yumusacık kararırken ortalık içinizde kımıldayan bişeyler gibi seversiniz, söyleyemezsiniz. cünkü aslında ne o bu kadar büyük manaları hak ediyordur, ne de siz bir kimseyi dünyayı unutup sevebilecek bir kimsesinizdir.
