insan haklarının yok sayılıp yapılan devrimin tüm dünyayı sarsıp, insan haklarının temeli sayılması ne ilginç degil mi? roman bize bunu anlatıyor zaten dickens kendi de bu romanı ingiltere'ye ihtilali anlatmak için yazdıgını belirtmiş. kitap üç kısım halinde sunulmustur. girişinde her iki ülkenin durumu anlatılmış, karakterleri tanıdıgımız anlardan itibaren ihtilalin adımları duyulmustur. kitabın baslarında fransız halkının cektigi eziyet tasvir edilmiş mesela soylunun biri arabasıyla ezdigi cocuk için kendi kölesi saydıgı vatandasa bir altın fırlatarak, arabasına birşey olmuş mu diye incelmeye koyulmus, ölen cocugun babasına zaten bakamayacaktın işte iyi oldu tarzında konuşmuştur, baska bir soylu ac halka ot yiyin o zaman demiştir.
insan en adi hayvandır diye bir film sloganı görmüştüm yıllar önce roman da sık sık bunu düşündüm içimden. son kısımda ise işte yıllarca yok sayılmış, eizlmiş bu halkın galeyana gelip kana susamıs bir şekilde herkese berber dedikleri o giyotinle tanıstırmaları başlamıstır. bugun hukuk devleti olmanın en önemli adımı sayılan adil yargılamanın tüm ilkeleri yok sayılarak, uydurma kanunlarla, kişiler mahkum edilmiş ve soylulukla ilgisi olan olmayan herkes "cumhuriyet aşkına" idam edilmiştir.
bir ihtilal...bir aşk...bir fedakarlık..
not: dikkat! sonu yüksek oranda hüzün içeren kitaptır. toplu yerlerde okumanız tavsiye edilmez.
