hafta içi her gece bilmem kaçta yaklaşık 2 bölümlük bir kısmı yayınlanan dizi.
dizinin eleştirilecek çok yanı var ama nedense ağzı açık izlerken buluyorum kendimi. sanırım o saatte limbik sistemim coşuyor. anlamsız bir mutluluk, anlamsız bir hüzün, heyecan...
bebek taklidi yapmayan, iki lafından biri yalama olmuş "aşkım" olmayan, dudaklarını büzerek andaval gibi naz yapmayan, çok konuşup kafa sikmeyen menekşe... izleyenler tarafından ne kadar "aptal lan bu kız" denilse de insanı kendi gibi olana özendiren bir yanı var.
