daha birkaç gün önce durağın yanındaki büfeden uykusuz'la penguen aldım ve otobüse bindim. uykusuz'u açtım okumaya başladım. yanıma biri gelip oturdu. elimdeki derginin arka sayfasını okumaya başladı. belli ki karikatür okumayı seviyor diye ses etmedim başta. ama artık yılmaz aslantürk ne çizdiyse arkaya çocuğun nefes alıp verişi değişti. korkumdan apar topar çantama tıktım dergiyi. sonra çocuk da utandı tabii.*
