ilaca karşı fobisi olan bir insan-ı kamilin diyenet işleri başkanlığına güvenerek yapmak zorunda kaldığı biçare eylem...
elimi hart diye ağzımdan içeri sokup ciğerlerimi hatır hatır kaşımak istiyorum, soğuk algınlığı diyerek dikkate almadığım küçük öksürük nöbetleri yerini nefes borusu, gırtlak, damak ve sonra da akciğerlerin iğrenç bi' şekilde kaşındığı öksürük krizlerine bıraktı, sürekli relapslarla seyreden bu krizler başımın belası oldu dostlar...
olmadık yerlerde en ufak bir kokudan, nemden, kıldan, tüyden tetiklenen illet şey korkulu rüyam oldu hatta kabusa dönüştü...veremli gibi öksüre öksüre her defasında ta içimden bir şeylerin koptuğunu, göğüs kafesimin paramparça olduğunu, ciğerlerimden bi' dikişin attığını hissediyorum.
bazen ağzıma sığmayacak, yakında kulaklarımdan birini patlatarak yol almaya devam edecekmiş gibi geliyor; bazen de bir dahakinde iç organlarımı kusmaya başlayacakmışım gibi. kulak uğultusu yapıyor, duymayı kısıtlıyor, yüzde kızarma yapıyor ve diyafram çevresi müteaddit öksürükler nedeni ile yıpranarak ağrımaya başlıyor...
bunca şeye rağmen bendeki gamsızlık almış başını gitmiş , eczaneden bi' öksürük şurubu almaya üşeniyorum ah şu öksürmeye de bi' üşenebilsem mis gibi olacak, ama olmuyor dostlar ne kadar kendimi kassam da bi' şekilde çıkıyor o öksürük bi' yerlerden, ne kadar sabretsen de en sonunda patlar tarzda öksürmekten kendini alamıyorsun, böyle de illet bi' şey bu meret...
gerçi şurup alsan sanki bi' faydası mı var anasını satayım? şurup verilse de verilmese de hastalık aynı süre ve şiddette geçiyor...ben bu şurubun öksürüğe bi' faydası olduğuna da inanmıyorum zaten. hem çoğunlukla alkol içerdiği için de kullanımı sakıncalı gibi geliyor bana. ama şiddetle öksürüyorum dostlar. dayanacak halim kalmayınca telefonla diyanet işleri başkanlığı'nı arayıp ''s.a hocam öksürükten kırılıyorum, şurup içesim var ama içinde alkol varmış napak içek mi..??'' diye soruyorum...adam bi şaşırıyor önce sonra hoş bi' diyaloğun ardından ''öksürük şurubunu içebilirsin'' fetvasını veriyor bana.
fetvayı aldıktan sonra sallıyorum kaşığı öksürük şurubuna. normalde ilaca fobim olsa da öksürük şurubundan kaşık kaşık içiyorum. o sırada komşumuz liseli ergen alper'de bizde. neyse, ben şurubun kaşığıyla bi' yudum daha alıyorum. alper, ''ibn i battuta abi o ne'' diye soruyor, ben ''öksürük şurubu'' deyince hemen ''ver bi de ben içeyim'' diyor. bi yudum kaşığa koyup uzatıyorum sıpaya, ''onu sen iç, şişeyi ver'' diyor. aynen bu şekil haa. alıyor eline şişeyi, dikiyor kafaya. 1 şişe şurubu höpedenek içiyor. içince bi de ''ohh'' diyor. sanki iskender kebap yedi pezevenk..
zaten o anı görünce göz bebeklerim büyümüş benim. ''alper'' dedim, ''bir anda çok fazla oldu sanki, ağır gelmesin'', ''yok'' dedi, ''ağır gelmez, zaten benim burnum ağrıyordu.'' *
