aslında üretiyoruz ancak elin yabancı şirketi ürünün tasarımını yapıp, projesini çizip bize yolluyor, bizim emeğimiz en düşük ücretler ile üretiyor ve toplam kazançtan bizim payımıza düşen yüzde biri dahi aşamıyor bazen. en acısı da bizim işgücü piyasasında üretilen bu ürünleri yine kendi pazarımızda alıcılara sunuyor olmaları fakat yabancı sermaye olduğundan kaynaklar dolayısıyla kazançlar hep dışarı akıyor. serbestleşme, esnekleşme, yeni sosyal politikalar falan hep bizim gibi gelişmekte olan ülkelere zarar veriyor, bundan dolayı da işgücü piyasalarımız dahi bir bakıma dışa bağımlı hale geliyor. örneğin 100 dolarlık bir ürünün 40 doları; tasarım, proje yapanlara, 30 doları; kullanılacak girdilere, 20-25 doları; üretim maliyetlerine gidiyorsa ancak 1-2 doları bizim gibi emeğini kullanarak üretime katılan ülkelere kalıyor. hal böyle olunca kendin pişir kendin ye değil de kendin pişir onlar yesin oluyor. üretiyoruz ancak çok düşük yüzdelerle, paylarla, geri dönüşlerle devam ediyoruz.
